Dat veel planten eten een must is, daarover bestaat geen twijfel. Over het wel of niet eten van vlees is meer onenigheid. Wat is nu de waarheid?
Ken je dat, van die verhalen die keer op keer worden verteld? Eén van die verhalen is hoe ik als kind lekker aan het smullen was en aan m’n mama vroeg “Mmm lekker, wat is dat eigenlijk?”. “Lamsvlees”, antwoordde m’n mama, waarna ik bedenkelijk naar m’n bord keek en het plots toch niet meer zo lekker vond. Vanaf dan ging ik als vegetariër, of eigenlijk flexitariër, door mijn jonge leven.
Een verhaal met vele kanten
Dat veel planten eten een must is, daarover bestaat geen twijfel. Over het wel of niet eten van vlees is meer onenigheid. Wat is nu de waarheid? Mijn waarheid ligt ergens in het midden.
De nutritionele bril
Ik geloof dat we nutritioneel gezien alleseters zijn. Er is geen enkel voedingsmiddel dat alle noodzakelijke voedingsstoffen, in de best bruikbare vorm en in de ideale hoeveelheden bevat. Hoe meer variatie op ons bord, hoe meer waardevolle voedingsstoffen we binnenkrijgen. Het risico op tekorten wordt groter naarmate je meer voedingsmiddelen uitsluit. Bovendien zijn bepaalde voedingsstoffen in planten minder ‘biologisch beschikbaar’ of moet je lichaam ze zelf nog omzetten naar de werkzame stoffen. Daarvoor zijn dan weer heel wat andere voedingsstoffen nodig zoals vitaminen en mineralen. Maar ook een gezonde darm, een goed zuur-base evenwicht, dagelijks blootstelling aan UV-licht, niet teveel stress en ontsteking spelen hierbij een rol. Er kan dus heel wat mislopen.
De bril van dierenwelzijn
Het nutritioneel aspect is één kant van het verhaal. Toen ik als kind vegetariër werd, dacht ik natuurlijk niet aan eiwitten en omega-3 vetzuren en wel aan dat arme lammetje dat op mijn bord lag. Het voelde vreselijk onrechtvaardig (en toen kende ik zelfs de gruwelijke waarheid nog niet voor de helft).
De bril van milieu en klimaat
De impact van dierlijke voeding op onze leefomgeving is doorgaans véél groter dan die van plantaardige producten. Dat is onder meer te wijten aan de uitstoot van broeikasgassen, de ontbossing en het landgebruik voor de productie van veevoeder en daarbij ook het verlies van biodiversiteit. Minder dierlijk voedsel eten is daarom een heel effectieve manier om je individuele voedselafdruk te verkleinen!
Minder én beter
Een verhaal met vele kanten vraagt om bewuste overwegingen. Zelf eet ik veel plantaardig en aanvullend dierlijke “bijproducten” zoals yoghurt of kefir, eieren en kaas. Wekelijks eet ik ook vis. Op vlees en gevogelte ben ik zuiniger, maar ik eet het van tijd tot tijd wel. Ik kies steeds voor biologische producten en waar mogelijk lokaal en korte keten. Op die manier kies je voor minder pesticiden en hormonen, meer aandacht voor biodiversiteit en dierenwelzijn. Wanneer dieren dan ook nog eens gras gevoederd zijn in plaats van met soja of granen, dan zal het vlees, de melk of de eieren ook nog eens een betere voedingswaarde hebben.
Comments